I started to appreciate French Flanders some time ago. Historically part of the prosperous County of Flanders in medieval times, scene of some of the bloodiest battles in World War [β¦]. That was yesterday afternoon.
A couple of minutes ago, the somewhat [β¦]. Alone and not alone. I smell wood fires and hear dogs barking fiercely in the distance while navigating the steep slopes deeper into the valley. No light, except for my [β¦]. Somewhere in Croatia, close to midnight. Mandatory kit-check and race briefing. Please stand in line and show your [β¦]. I interrupt the endless scramble to catch my breath. Standing on the a narrow ledge, I grasp the rock face with both hands and gaze down in the mist below.
Late November. And all the things to look [β¦]. I am grinning in the back. De eerste maanden van waren veelbelovend. Drie goede trails van 26, 47 en 60 km gelopen.
Nu moeten het er 73 worden. Mentaal zit alles perfect. Ik ga de [β¦]. Lans-en-Vercors, het is halfvijf in de ochtend. We drinken nog een laatste koffie, terwijl we met J-P Simorre, de race directeur, staan te keuvelen over de editie van verleden jaar. Toen liepen [β¦]. The Road To Chamonix. Blog op WordPress. Abonneren Geabonneerd.
Meld mij aan. Heb je al een WordPress. Nu inloggen. Reacties laden E-mail Vereist Naam Vereist Site.
